آزادیخواهی، بهانه ای برای تامین امنیت شخصی

فرانسه به بهانه ی سکولاریسم ملت رو منع می کنه از حجاب گذاشتن... اسمش هم هست لیبرال دموکراسی... از من بپرسین می گم چیز خوبیه چون من تو قالبش جا می افتم، ولی از یه مسلمون دو آتیشه بپرسین می بینین زیاد باهاش خوشحال نیست... چون مثلن نمی تونه تو این قالب بزنه خونِ من ِ کافر رو بریزه و پس نمی تونه دین و اعتقادش رو کامل به جا بیاره... در اینجا متوجه می شیم که یه مفهومی به اسم آزادیخواهی می تونه ملت رو محدود کنه و نذاره هر جور می خوان زندگی کنن... حالا ممکنه بگین اونی که می خواد خونِ تورو بریزه اصن غلط می کنه بخواد زندگی کنه و حقوق بشر و اینا، که البته منم موافقم!... ولی خب این بازم چیزی رو عوض نمی کنه... من آزادی ای که می خوام رو برای خودم می خوام و کسایی که مثل من فکر می کنن... اگه قرار بود کسی که مثل من فکر نمی کنه هم آزاد باشه من ممکن بود الان اینجا نباشم...

یه قولی هست از چرچیل که می گه:

Democracy is the worst form of government except for all those others that have been tried

یادش به خیر یه استادی داشتیم که با صبوری به جماعتِ جوانانِ خواب آلودِ در آرزوی مهندس شدن نگاه می کرد و برای هزارمین بار می گفت: «کامپلکسیتی رو نمی شه از بین برد بچه جان، زور نزن الکی... اوج کاری که می تونی بکنی اینه که دور و برش یه سیستمی بسازی، که مهارش کنه و کمتر اذیت شی... وگرنه که با کامپلکسیتی در افتادن، ورت می ندازه... اینو اگه فهمیدی، تازه می تونی راه بیفتی بری مهندس شی»... راس می گفت بنده خدا... کامپلکسیتی رو نمی شه از بین برد... یا باید ازش فرار کرد (که این رو معمولن تو دانشگاه درس نمی دن!)، یا باید با یه عالمه ترید آف باهاش کنار اومد...

دنیاییه... هر چی بیشتر پیش می ری لاینحل تر می شه...