پیریه و هزار درد؟


تصویرم از عاقبت به خیری یه چیزیه تو مایه های کلینت ایستوود!...


بالاخره فیلم Mystic River رو شروع کردم به دیدن... می گم شروع کردم، چون هر دفعه یه ربعش رو می بینم و کم می آرم...  لامصب معلوم نیست چی کار کرده با این فیلم که اینجوری شده... بعد فکر می کنم به هشتاد سالگی... به یکی مثل ایستوود که الان هشتاد سالشه... و به خیلی های دیگه که هشتاد سالشونه و عالی ان... و همه ی اینا در حالیه که هنوز کاری رو که دوست  دارم شروع نکردم تو زندگی... جا داره به خودم بگم زرشک... یا به قول شاعر:

عمری دگر نیاز است بعد از وفات ما را، چون در حیات اول  هی دور خود چرخیدیم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد