زیستن

آدم توی زندگی حداقل یک روز را لازم دارد که از صبحش هیچ کاری نداشته باشد... مطلقن هیچ کاری... که همه ی صورتحساب هایش را پرداخته باشد، ظرفهایش را شسته باشد، لباسهایش را مرتب کرده باشد، خریدش را کرده باشد، درسش را خوانده باشد، امتحانش را داده باشد، پولش را در آورده باشد، سفرهایش را رفته باشد، تپه هایش را فتح کرده باشد، عاشق اش را شده باشد، غصه اش را خورده باشد، دق دلی اش را خالی کرده باشد، به همه ی دوستانش زنگ زده باشد، همه ی فک و فامیلش را اخیرن دیده باشد، خلاصه همه ی آنچه که توی زندگی می خواسته را کرده باشد، بعد بنشیند توی تراس با شال پشمی و یک لیوان چای و بدون اینکه بمیرد، آرامش داشته باشد...