بچه بازی

آقای جقجقه غمگین است... او اینرا می داند و ایضن می داند که نباید غمگین باشد، اما غمگین است. او وقتی راه می رود و حرف می زند و حتی وقتی می خندد غمگین است. به نظر او وقتی آدم همیشه غمگین است دیگر غمگین نیست چون برای غمگین نبودن باید حالتی را یافت که آدم غمگین نباشد و اگر از آخر به اول برویم، پس آدم باید از جایی شروع کرده و غمگین «شود» اما او هیچوقت «نشد»ه و همیشه «بود»ه و بنابراین به نظر آقای جقجقه غمگین بودن مثل یک خال است لابلای ابرو که همیشه بوده و حتی لازم نیست بهش عادت کرد و هیچ چیز خاصی نیست و نباید نگران بود. زندگی به راهش ادامه می دهد.

آقای جقجقه آنقدر حوصله ندارد که، عادت می کند.

خانم عروسک اما، با آقای جقجقه موافق نیست. به نظر او هر خالی را باید سوزاند حتی اگر وسط ابرو باشد. خانم عروسک دائم دنبال اینست که خال های دنیا را پیدا کرده و محو کند حالا با لیزر یا هر چی. به نظر خانم عروسک خال چه از اول بوده باشد و چه بعدن بوجود آید، یک لکه ی ننگ است و لکه های ننگ را باید شست و تر و تمیز بود... حتی اگر کسی نگاهت نکند. خانم عروسک به آقای جقجقه می گوید که باید خال وسط ابرویش را بردارد اما آقای جقجقه جواب می دهد که این خال همیشه جایش آنجا بوده و پس باید باشد و اگر نباشد مثل اینست که عضوی از بدنش نیست.

خانم عروسک از خودش فراری است.

خانم عروسک و آقای جقجقه زندگی را می چرخانند... یا زندگی آنها را می چرخاند. آنها هر روز صبح از خانه خارج شده، آلت دست یک عده بچه می شوند و شب به خانه برمیگردند... آقای جقجقه وظیفه دارد رنگ و وارنگ بوده و تا تکانش می دهی به صدا افتاده، گوش فلک را با حرفهای گنده گنده کر کند. خانم عروسک می باید خنده رو باشد و مهم نیست که کی چه بازی ای می کند، وی همچنان خنده رو و بی حرکت باقی می ماند، انگار نه انگار.

خوب است که دنیا افتاده دست یک عده بچه وگرنه آقای جقجقه و خانم عروسک به هیچ دردی نمی خوردند.

الان ساعت هشت شب است و خانم عروسک انقدر از صبح تا حالا بازی کرده دیگر حوصله ی آقای جقجقه را ندارد و آقای جقجقه هم از این امر کمال امتنان را دارد زیرا می ترسد که تا بهش دست بزنند دوباره صدای جق جق اش در بیاید... او در انتهای یک روز کاری، اصلن حوصله ی سروصدا را ندارد... حتی اگر سر و صدا از خودش باشد. آقای جقجقه و خانم عروسک هم-خانه هستند.

گاهی دو تا اسباب بازی را توی یک سبد می گذارند تا جای کمتری بگیرند و اتاق ریخته واریخته نباشد.

آقای جقجقه و خانم عروسک سالهای سال بچه بازی می کنند. آنها پس از مدتی پیر شده و با مدلهای جدیدتر جایگزین می شوند. زندگی به راهش ادامه می دهد. پایان.




بعدن نوشت: بی حوصله نوشته بودم و گنگ... کمی ادیت کردم. باشد که اصلاح شده باشد.