ما زنها عجب موجوداتِ خودخواهی هستیم... تا به قلمی/تریبونی می رسیم در مدح زن می گوییم و تاریخ زنان یا زنانِ تاریخ را جستجو می کنیم و کارنامه ی زنانِ موفق را به رخ می کشیم و در مقام حقوق از دست رفته ی زنان زجه می زنیم و... مردها را هم به دو دسته تقسیم می کنیم: آنها که مدافع حقوق زنان هستند و آنها که مدافع حقوق زنان نیستند...
اینجوری که با حرص از «زن بودنمان» دفاع می کنیم، لابد اگر جنسیت برتر بودیم و جایمان و حقوقمان و تاریخمان و آینده مان با مردها عوض می شد دیگر مشکلی نداشتیم دیگر... نه؟ اگر ما سرور بودیم و مردها تو سری خور، دیگر مساله ای نبود دیگر... عقده ای نبود دیگر... خود کم بینی ای نبود دیگر... شاید حتی بعضی هامان از سر رافت با مردهای حقوق ضایع شده هم همصدا می شدیم و دستی به سرشان می کشیدیم... همانطور که الان مردها...
نتیجه گیری: خواستم اعلام انزجار کنم از متمرکز بودنمان برای بالا دستی شدن... از حرصی بودنمان... از تلاش برای بالا کشیدنِ جنسیتمان... ما که بالا برویم یک عده ی دیگر پایین می آیند... باید لزوم جدا دیدنِ جنسیت ها را از بین برد... حسابمان را جدا نکنیم از هم... کفه ها را جدا نگیریم... تعادلِ ترازوی کفه ای لحظه ایست... با کوچکترین حرکتی رسالتش را پشت گوش می اندازد و بازیمان می دهد...
mohemtarin nokteye bad in vasat ine ke feminism tabdil shode be chizi shabihe kofro iman, baezi zanha azesh be onvane abzar estefade mikonan ... har kas bahashoon khoob taa nemikone migan to feminist nisti .. shayadam rast migan :D
سلام خوبی..
وبلاگ خوبی دارید کل مطالب را مطالعه کردم...
به وبلاگ ما هم نگاهی بیندازید/..
ایمان از عشق برتر است.
من که نمی فهمم چرا زنا هم حتی حرف فمینیسم رو نمی فهمن... هر کسی برای خودش یه برداشتی داره ازش و غالبآ منفی... یادمه سر کلاسای نقد ادبی وقتی بحث به چیزی شبیه این می رسید همه ی کلاس تساوی رو با تشابه عوضی می گرفتن و زر می زدن... ای زر می زدن!
حالا حرف این پست تو هم یه چیزی-ه! ولی اصولن من نمی دونم چرا اینقدر کج فهمی وجود داره...