کار. کار. میتینگ. کار. پروسس. فایل. ناهار. چای. تو چرا از آبگرمکن آب بر نمی داری؟ چون زود یخ می کنه. کار. گپ. کار. سگا. عصر. گزارش. بای. بای. خیابون. آدم. ساختمون. چهارراه. اتوبوس داره می ره، بدوم یا ندوم؟ صندلی. دریاچه. جنگل. پل. آب. آب. پلازا. دینگ، ایستگاه بعد پیاده می شم. خونه. اوپس، نون نداریم. مغازه. نون. شیر. بیسکوییت؟ نه، دارم چاق می شم. مرغ؟ نه، دیگه داره حالم ازش به هم می خوره. صف. اوپس، پنیر یادم رفت. بیخیال. هَو اِ نایس تایم. کوچه. همسایه. های. های. خونه. قفل. کفش. کیف. کلید رو بذار سر جاش. لباس. جوراب رو ننداز رو مبل. غذا. غذا؟ کدوم غذا؟ ماکارونی؟ سوپ؟ سوپ. سالاد. ماست. کامپیوتر. امروز چه خبر. ایمیل. آفلاین. چت. درس؟ دو خط. حموم. سشوار. تلفن. مامان. بابا. خوبم. آره. اوکی. خدافظ. چت. درس. فیلم. دیر شد بگیر بخواب. ظرفا؟ فردا. پس لابد آشغالا هم فردا؟ آره. اوکی. شب خوش.
لحظه به لحظه ی اخبار بچه ها رو دنبال می کنم هنوز... با گاسیپ و مخلفات... با همون اگرها و شایدها و نکنه ها... با همون گاهی حال به هم خوردن ها و بد و بیراه گفتن به در و دیوار هستی... کنده نشده ام از اون محیط... از اون دایره... از اخبار مربوط به خانوم عسگری تا ریش استاد و... بچه ها فارغ التحصیل شدن... عکساش رسیده... با شالگردن سفید، جلوی فنی... دلم تنگ شده؟ تنگ نشده؟ تابستون می رم ایران؟ پاییز؟ نمی دونم... بچه ها قسم خوردن... نمی دونستم مهندسی هم قسم داره... من نخوردم... سروش می گه پس هر غلطی دلت می خواد بکن... به غلط هایی فکر می کنم که اگر قسم خورده بودم نمی تونستم بکنم... چیزی به ذهنم نمی رسه... بیشتر دلم از اون شالگردن ها می خواد.
Rastesh manam ta parsal nemidonestam
پاراگراف اولت زندگی بود...پاراگراف دوم ات هم زندگی بود :دی
سارا کم میرم یونی... اما هربار که از پنجره های آزمایشگاه زل میزنه به پل عابر و ساختمونای اونور خیابون قدر یه دنیا دلم تنگ میشه... حالا من الان عین این روضه خونا نشستم برات روضه میخونم :دی
تقصیر نرگسه ها وگرنه من کی می خواستم بگم که چند بار از روی اون پلمون رد شدم انگار زمان وایساد؟
عباس سلام:
من سارا هستم
تو چطوری؟
!
بداهه نویسی ا ز شیخ اجل واعظ شیراز
پست های اخیرت رو خوندم
خوب که خوب
...
حرمت منو نگه دار
آفرین
تا پارسال
صد سال به اون سال
ممرسی حال منم خوبه